Wouter Nolet (32) ging als tropenarts naar Sierra Leone om mensen te helpen. Het werd uiteindelijk zijn dood. Twee jaar geleden overleed hij aan het besmettelijke lassavirus. Zijn familie blikt voor het eerst terug op die verschrikkelijke tijd en vertelt over de stichting die zij hebben opgericht ter nagedachtenis aan Wouter.
Als er twee jaar geleden een zwangere vrouw binnen wordt gebracht in het Afrikaanse ziekenhuis waar Wouter werkt, gaan al snel alle alarmbellen af. De vrouw lijkt een zwangerschapsvergiftiging te hebben en om in ieder geval de moeder te redden wordt er gekozen voor een keizersnede, uitgevoerd door Wouter. De baby overleeft de operatie helaas niet.
De volgende ochtend gaat het weer niet goed met de Sierra Leoonse vrouw. Zij heeft veel bloedingen, en niemand snapt waarom ze zo snel achteruit gaat.
Wouter is op dat moment al ruim een jaar in het West-Afrikaanse land actief als tropenarts en coördinator van het chirurgische trainingsprogramma CapaCare. Hij blijft er werken nadat hij in Sierra Leone stage heeft gelopen tijdens zijn studie tot arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde.
‘Hij was heel aangeslagen’
Omdat de toestand van de vrouw, die dag in november 2019, achteruit blijft hollen wordt besloten om haar extra bloed te geven, maar uiteindelijk moeten ze overgaan tot reanimatie, waarbij Wouter veel bloed over zich heen krijgt. De vrouw redt het niet en iedereen blijft met veel vragen achter. “Wouter was heel aangeslagen, dat weet ik nog” , vertelt zijn zus Marlieke nu aan RTL nieuws.
Marlieke heeft in die tijd veel contact met Wouter, ondanks de duizenden kilometers afstand die er tussen hen in zit. Ze appen, bellen en facetimen veel. Zo ook als Wouter, een paar dagen na de operatie, ziek wordt. “Hij had hoge koorts, kon niets binnenhouden. In de tropen kun je dan aan allerlei ziektes denken. Daarom werd hij getest op onder meer malaria, maar er kwam geen eenduidig beeld uit. Bang was hij nog niet, want hij wist: als het echt fout gaat, dan word ik teruggehaald naar Nederland en dan komt alles wel goed.”
Als de ouders van Wouter uiteindelijk een telefoontje krijgen met de mededeling: ‘Ik moet terug naar Nederland, dit gaat zo niet meer’, weet de familie dat het écht foute boel is.
Gerepatrieerd naar Nederland
Met een speciale vlucht komt Wouter terug naar Nederland, op zijn verjaardag arriveert hij in het ziekenhuis van Amsterdam. Hij is op dat moment al negen dagen ziek. “Hij lag op de eerste hulp en wij mochten gewoon bij hem komen, dat vonden we best gek. Achteraf zijn we daar zo blij mee geweest, het was de laatste keer dat we hem van zo dichtbij hebben kunnen zien.”
Op dat moment weten ook de Nederlandse artsen nog niet wat Wouter onder de leden heeft, maar na veel onderzoeken wordt uiteindelijk geconstateerd dat Wouter besmet is met het besmettelijke en ernstige lassavirus. De zwangere vrouw die Wouter had geopereerd bleek het bij haar te dragen, waardoor Wouter ondanks de bescherming die hij droeg, ook besmet is geraakt.
In Nederland wordt hij in het Leids Universitair Medisch Centrum in volledige isolatie geplaatst en uiteindelijk zijn daar heel veel zorgmedewerkers 24 uur per dag met Wouter bezig. “Lassa komt nauwelijks voor in Nederland, de laatste patiënt was tientallen jaren geleden. Het was een idiote situatie.”